Sebastian wist dat hij niet kon blijven zitten wachten tot zijn schorsing voorbij was. Officieel had hij ongelijk, maar het mysterie van het meisje zou hem niet loslaten. Hij had antwoorden nodig, ook al moest hij ze zelf vinden.
Vastbesloten zette Sebastian een surveillance op. Hij kon niet vertrouwen op de politie, maar wel op zijn instincten. Hij parkeerde onopvallend in de buurt van het huis en hield de man nauwlettend in de gaten, in de hoop iets te vangen – wat dan ook – dat de verdwijning van het meisje zou kunnen verklaren.