Emily was nu nog maar een paar meter van haar vandaan. “Alsjeblieft!”, schreeuwde ze naar de vrouw. “Je moet me helpen! Er gebeurt iets vreemds!”. Ze was helemaal buiten adem, maar ze liep door. Dit was misschien haar enige kans om antwoorden te krijgen. Vastbesloten om ze te krijgen, draaide ze zich om naar de vrouw, maar toen de vrouw zich omdraaide, kreeg Emily de schok van haar leven..
De vrouw draaide zich langzaam om, maar toen Emily haar gezicht zag, hijgde ze. De blik op het gezicht van de vrouw was er een van absolute afschuw en walging. Angst en schok stonden erop geschreven. De ogen van de vrouw werden groot. Ze hield de riem van de hond zo stevig vast dat haar handen wit werden. Toen, snel, draaide ze zich om en rende weg.