Terwijl de passagiers aan boord gingen, staarde hij naar haar vanuit het raampje van de cockpit. Hij bestudeerde haar bekende bruine ogen, de contouren van haar gezicht en haar delicate handen – handen die ooit de zijne vasthielden in momenten van liefde. Het leek onmogelijk. Bijna tien minuten lang bleef hij blikken werpen op de vrouw, maar ze merkte het niet op. Ze ging volledig op in haar boek en leek zich niets aan te trekken van de drukte van de vluchtvoorbereidingen. Ondertussen stond Jacks wereld op zijn kop.
Zijn gedachten tolden. Dit moest zijn vrouw zijn! Maar hoe kon zij het zijn? En als zij het was, waarom zat ze dan hier in dit vliegtuig, zich schijnbaar niet bewust van zijn aanwezigheid in de cockpit? Hij was er zeker van dat hij naar haar keek, maar hij was er ook zeker van dat ze er niet kon zijn. Zijn gedachten gingen op hol – kon ze iedereen voor de gek houden, zelfs hem?