De officier fronste zijn wenkbrauwen. “Een wolf? In een kerk? Dat is niet alleen gevaarlijk, het is een ramp die staat te gebeuren.” Zijn stem was kalm maar vastberaden, zijn grip op zijn riem verstrakkend. “Mijn eerste prioriteit is de openbare veiligheid. Als er ook maar een zweem van gevaar is, moet ik handelen.”
Broeder Paul schudde zijn hoofd en bracht zijn stem omlaag in een wanhopige smeekbede. “Het heeft niemand aangevallen. Marianne gelooft dat het hier is voor hulp. Geef haar alsjeblieft de tijd om dit af te handelen. Als we het bang maken, kan er bloed vergoten worden. Ze houdt de situatie onder controle.”