Maar de wolf, die James niet kende, handelde naar zijn instinct en begon op hem af te stormen. Tina realiseerde zich het gevaar in een flits en stapte snel voor James, klaar om hem te beschermen tegen de aanval van de wolf. Wonder boven wonder stopte de wolf zijn aanval vlak voordat hij hen bereikte, waardoor een confrontatie op het allerlaatste moment werd vermeden.
Tina’s plotselinge tussenkomst, samen met de zichtbare opluchting op haar gezicht, leek de wolf duidelijk te maken dat James geen bedreiging vormde maar een potentiële bondgenoot. Met een subtiele verandering in zijn houding wendde de wolf zich af, suggererend dat zowel Tina als James zijn voorbeeld moesten volgen.