Cassandra’s geest was in beroering. Hoe kon ze zo blind zijn voor de ware aard van haar geliefde huisdier? Wekenlang was ze zich niet bewust geweest van Reggie’s ware bedoelingen, slapend naast haar 10 maanden oude zoon. De gedachte daaraan bezorgde haar koude rillingen. Wat onthulde dit over haar als moeder? Had ze haar kind al die tijd in gevaar gebracht?
Ze kon het niet helpen, maar ze voelde zich dom dat ze de signalen niet had herkend. De manier waarop Reggie om haar heen had gedraaid, de manier waarop hij naar haar had gekeken met zijn doordringende blik. Ze had deze acties geïnterpreteerd als genegenheid en loyaliteit, maar helaas was de realiteit verre van geruststellend. Het geruststellende idee dat haar slang ’s nachts over haar waakte, leek nu angstaanjagend. Wat heeft ze gedaan?
In het schilderachtige en rustige stadje Bar Harbor kende iedereen elkaars naam en zaken en roddels verspreidden zich als een lopend vuurtje. De straten waren bezaaid met charmante huizen, goed onderhouden tuinen en vriendelijke gezichten. Dus toen Cassandra, een eenzame vrouw van midden dertig met een voorliefde voor privacy, in de buurt kwam wonen met een enorme python genaamd Reggie, werd er vrijwel meteen gefluisterd. Mensen konden niet begrijpen waarom iemand ervoor zou kiezen om met zo’n ongewone metgezel samen te wonen en ze maakten zich steeds meer zorgen over hun eigen veiligheid.