De verwachting brak toen Dr. Hanson het nieuws bracht. Tegen haar voorgevoel in was het niets minder dan een wonder. Cammie had het gered; de vreemde voorwerpen waren met succes uit haar maag gehaald. Een stortvloed van opluchting overspoelde Cassandra, waardoor haar hart fladderde van opgetogenheid. Ze bedankte Dr. Hanson heel hartelijk en sprak af om Cammie bij het eerste daglicht op te halen.
Toen ze het gesprek beëindigde, overspoelde een vloedgolf van vermoeidheid haar. De emotionele beroering die ze had doorgemaakt leek op een rit in een achtbaan, maar op dat moment overheerste een troostend gevoel van rust. Voorlopig leek alles tenminste op zijn plaats te vallen.