Cassandra’s geest was in rep en roer. Hoe kon ze zo blind zijn voor de ware aard van haar geliefde huisdier? Wekenlang was ze zich niet bewust geweest van Reggie’s ware bedoelingen, terwijl ze rustig sliep met hem om haar heen gekruld. De gedachte daaraan bezorgde haar koude rillingen.
Ze voelde zich dom dat ze de signalen niet had herkend. De manier waarop Reggie zich om haar heen had gerold, de manier waarop hij naar haar had gekeken met zijn doordringende blik. Ze had deze acties geïnterpreteerd als genegenheid en loyaliteit, maar helaas was de realiteit verre van geruststellend. Het geruststellende idee dat haar slang ’s nachts over haar waakte, leek nu angstaanjagend. Wat heeft ze gedaan?
In het schilderachtige en rustige stadje Bar Harbor kende iedereen elkaars naam en zaken en roddels verspreidden zich als een lopend vuurtje. De straten waren bezaaid met charmante huizen, goed onderhouden tuinen en vriendelijke gezichten. Dus toen Cassandra, een eenzame vrouw van midden dertig met een voorliefde voor privacy, in de buurt kwam wonen met een enorme python genaamd Reggie, werd er vrijwel meteen gefluisterd. Mensen konden niet begrijpen waarom iemand ervoor zou kiezen om met zo’n ongewone metgezel samen te wonen en ze maakten zich steeds meer zorgen over hun eigen veiligheid.