Ondanks de argwanende blikken en stille gesprekken liet Cassandra zich niet afschrikken. Ze had Reggie geadopteerd uit een opvangcentrum voor exotische huisdieren nadat hij door zijn vorige eigenaar was achtergelaten en hun band was onwankelbaar. Haar buren konden de band die ze met de slang had niet begrijpen. Ze merkten niet op hoe Reggie’s ogen leken te gloeien van begrip als Cassandra tegen hem sprak of hoe hij met zijn geschubde kop teder over haar wang kneep, alsof hij haar geruststelde dat hij er voor haar was.
Een slang was een ideale metgezel voor haar bescheiden huis, omdat hij minimale zorg nodig had en niet onophoudelijk blafte zoals het kleine hondje van haar buren. Bovendien had hij tot nu toe nog geen enkele verstoring veroorzaakt. Reggie had nog nooit geprobeerd haar of de gasten die op bezoek kwamen pijn te doen. Als haar buren maar ophielden met hun onophoudelijke, ongegronde waarschuwingen.