Joseph had nog nooit een wild dier grootgebracht, laat staan twee tijgerwelpen. Hij wist dat hij een enorme taak voor de boeg had, maar hij was vastbesloten om deze welpen de best mogelijke kans op overleven te geven.
Nadat hij de twee tijgerwelpen veilig naar het dorp had gebracht, nam Joseph ze snel mee naar de plaatselijke dierenarts. Hij was vastbesloten om hen de best mogelijke verzorging te geven en wist dat hun gezondheid van het grootste belang was. Toen hij zijn verhaal aan de dierenarts vertelde, reageerde hij verbaasd. Desondanks ging de dierenarts over tot een grondig onderzoek van de welpen, tot grote opluchting van Joseph.