Eerst kwam Jozef in de verleiding. Hij zou het geld kunnen gebruiken om zijn leven gemakkelijker te maken, om meer uitrusting voor zijn jacht te kopen, of om te reizen en de wereld te zien. Maar zodra hij dollartekens begon te zien, voelde hij zich meteen schuldig. Hij dacht aan de tijgerin en het vertrouwen dat ze in hem had gesteld. Hij wist dat hij dat vertrouwen niet kon beschamen door haar welpen aan een dierentuin te verkopen.
Joseph weigerde het aanbod beleefd maar beslist. Hij wist dat de dierentuinbeambten geen nee zouden accepteren en dat ze hem onder druk zouden kunnen zetten om van gedachten te veranderen. Maar hij was vastbesloten. Hij had de tijgerin een belofte gedaan en hij was van plan om die na te komen.