Na verloop van tijd keek Joseph toe hoe Sasha en Alexi uitgroeiden tot krachtige, volwassen tijgers. Maar toen ze groter werden, wist Joseph dat hij ze niet voor altijd kon houden. Het waren wilde dieren en ze hoorden in het bos, niet in zijn achtertuin. Op dat moment besloot hij een van de moeilijkste beslissingen in zijn hele leven te nemen.
Joseph besloot om ze weer vrij te laten in het wild. Hij wist echter dat hij dit moest doen op een manier die hen de best mogelijke overlevingskans zou geven. Hij werkte samen met experts om de perfecte locatie te kiezen, diep in het hart van het bos, waar de welpen zouden kunnen gedijen.