Na het incident met de grizzlybeer wist Joseph dat hij Sasha en Alexi nooit zou kunnen vergeten. Ze hadden zijn leven gered, net zoals hij ooit dat van hen had gered. En dus besloot hij om hun nalatenschap te eren, om ervoor te zorgen dat ze herinnerd zouden worden lang nadat ze er niet meer waren.
Hij begon met het schrijven van een boek, een memoires over zijn tijd met de tijgers, met daarin het verhaal over hoe hij ze had grootgebracht en hoe ze zijn leven hadden gered. Het boek werd meteen een sensatie, verspreidde zich door het dorp en daarbuiten en maakte van Joseph een kleine beroemdheid.