Na een lange dag werken komt de vader uitgeput thuis. Net als bijna elke dag wilde hij rustig voetbal kijken, zonder dat hij werd gestoord door zijn schreeuwende kinderen. Ook had hij natuurlijk helemaal geen zin om iets te doen in het huishouden. Het is elke keer weer hetzelfde verhaal, zei zijn vrouw ineens en de ruzie was begonnen. Na de ruzie verliet de vrouw haar man en toen realiseerde hij zich dat hij alleen was met de kinderen. Na twee dagen ging er een nieuwe wereld voor hem open en laat dit zijn vrouw weten via een brief;
Mijn lieveling,
Twee dagen geleden hebben we een grote ruzi gehad. Ik kwam uitgeput thuis van mijn werk en ik wilde alleen even naar de voetbalwedstrijd kijken. Toen ik je zag, was je uitgeput en je had een slecht humeur. De kinderen bleven maar vechten, terwijl je ons huilende kind aan het troosten was in bed. En wat deed ik? Ik draaide me om en verhoogde het volume om de wedstrijd beter te kunnen volgen. Dit maakte je nog bozer, maar je nam de tijd om aan te geven dat je soms wat hulp nodig hebt in het huishouden en dat je graag wilt dat ik er wat meer ben voor de kinderen. Ik werd boos en zei dat ik de hele dag op het werk ben en jij een poppenkastje aan het spelen bent. (..)
Onze ruzie ging door totdat je begon te huilen. Je was uitgeput en moe… Je hebt toen een paar dingen ingepakt en bent het huis uitgestormd. Ik bleef toen achter met de kinderen. Toen realiseerde ik me dat ik het eten moest bereiden en de kinderen naar bed moest brengen. De volgende dag was je nog steeds niet thuis. Ik leerde die dag om alles tegelijk te doen; koken en schoonmaken terwijl de kinderen aan mijn kleren trokken. Ik had zelfs geen tijd om een douche te nemen of te ontspannen tijdens het eten, want elk kind vroeg me steeds om iets. Nu weet ik hoe het voelt om fysiek en mentaal uren achter elkaar bezig te zijn en dan ook nog eens midden in de nacht wakker worden van ons huilende kind. Je brengt zoveel offers als moeder. Je hebt nooit de tijd om wat leuks te gaan doen met je vriendinnen of even naar buiten te gaan. Het is zoveel inspannender dan een baan buitenshuis. En ik begrijp dat mijn moeder je zoveel pijn doet met haar kritiek dat je niet goed omgaat met onze kinderen. Moeders dragen de grootste last met zich mee.
Ik schrijf deze brief om je te laten weten dat ik je niet alleen mis, maar om je te beloven dat ik je elke dag zal laten weten dat je ongelofelijk dapper bent, een geweldige vrouw en moeder bent. Ik heb zoveel bewondering voor je!
Pagina 2/2