Het rennende spel
Op de derde foto sprinten meerdere mannen in groene trainingspakken door een brede hal in de richting van een opdoemende, kinderlijke pop met een verontrustend gezicht. Het hoofd van de pop is gericht naar de mannen die ernaartoe sprinten, met een onbekend doel. De hectische energie van de mannen suggereert dat er veel op het spel staat, alsof één misstap rampzalige gevolgen kan hebben. Schaduwen strekken zich uit over de scène en versterken de onheilspellende sfeer die rechtstreeks uit een verwrongen werkelijkheid lijkt te komen.
De stapelbedden
De volgende foto is genomen in een grimmige kamer vol metalen stapelbedden die aan weerszijden hoog opgestapeld staan. Uniforme, kleurloze lakens en kussens sieren elk bed, zonder een spoor van persoonlijke bezittingen. De fluorescerende lampen benadrukken de vuile maar klinische omgeving. Er heerst hier een overweldigend gevoel van uniformiteit – ontelbare rijen die zich in de verte uitstrekken zonder enig teken van individualiteit. Je zou je bijna het gedempte gefluister en de bonzende harten kunnen voorstellen van degenen die gedwongen worden hier te slapen.
Het glazen bruggen spel
Het laatste beeld toont een eenzame deelnemer die onzeker langs een reeks doorzichtige glazen panelen naar beneden loopt. Elke stap lijkt gevaarlijker dan de vorige, omdat de contouren van een val onder hem vaag zichtbaar zijn door de transparante vloer. De spanning is bijna tastbaar in de starre houding van de man. Elke beweging voelt berekend, alsof de kleinste misstap een ramp zou betekenen. De val van de diepte is onbekend, waardoor we ons afvragen of er veiligheid is onder de glazen brug. Deze foto laat toeschouwers verscheurd achter tussen ontzag en angst, terwijl ze zich afvragen of overleven wel mogelijk is.