De agenten, Wout en Deb, gingen naar een man toe die iedere week een afspraak met zijn zoon en kleinkinderen had. Iedere week gingen zij op bezoek, maar deze keer deed opa de deur niet open; ook niet na stevig bonken en telefoontjes. “Met elke minuut nam de bezorgdheid toe,” schrijft Wout.
Wout en Deb forceren de deur en gaan naar binnen. Dan vindt Deb opa; vredig in bed met zijn mond wagenwijd open. Hij kon niet anders dan overleden zijn, maar toch wordt de halsslagader even gevoeld. Plotseling veert opa op en slaakt hij een angstkreet: “Ik weet niet wie van de twee meer geschrokken was, opa of Deb. Komisch was het in ieder geval wel.” Op de vraag waarom opa het gebonk en de telefoontjes niet hoorde antwoordt hij: “Ik ben stokdoof weet u. Ik ging even liggen zonder mijn gehoorapparaat in en ben in slaap gevallen, vandaar dat ik niks gehoord heb.” Gelukkig kunnen Wout en Deb de ongeruste familie geruststellen: opa was gewoon in slaap gevallen.
Bron: 112 vandaag
Pagina 2/2